- میان فراخ(فَ)
که کمرگاه فربه دارد: مجفر، اسب میان فراخ. (منتهی الارب)
معنی میان فراخ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خُرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان هنام و بسطام بخش سلسله شهرستان خرم آباد، واقع در 8هزارگزی خاور الشتر با 240 تن سکنه. آب آن از رودخانه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(گَ کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش ایذۀ شهرستان اهواز، واقع در 14هزارگزی شمال خاوری ایذه با 185 تن سکنه، آب آن از قنات و چاه و راه آن مالرو است. در دو محل به نام میان گران بالا و پایین واقع است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
نام نوعی از انگور باشد. (فرهنگ جهانگیری). نوعی از انگور باشد و در خراسان بسیار است. (برهان) (از آنندراج) ، سرای میانی
(سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خرم آباد شهرستان شهسوار، واقع در 11هزارگزی جنوب شهسوار با 70 تن سکنه. آب آن از رود و چشمه و نهر و راه آن ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
آنچه میان آن فرو رفته و گود باشد (میان فروشده) : (جرم میان فرود چون چیزی بروی زنی)
میانبوب غالی فرشی که در وسط اطاق بین دو کناره اندازند: (کناره و سر انداز اعم از قالی یا نمد باید یکجور و میان فرشی که حکما باید قالی باشد ممکن بود جور دیگر بشود)
از توابع خرم آباد تنکابن